Een gedicht opgetekend n.a.v. situaties/omstandigheden van en met mensen/klanten en uiteraard mezelf.
Verlangen
kan ik niet vasthouden
Verlangen
kan ik niet vasthouden
Toch
houd ik het verlangen vast
Bloemen
houden van alle mensen
Houden
alle mensen van bloemen?
Liefhebben
doe ik al jaren
Hebben
de jaren ook mij lief?
Diepgewortelde
overtuigingen heb ik
Maakt
louter dat van mij een diepganger?
Ik
word teruggeworpen in de tijd
De
tijd kan mij niet terugwerpen
Het
voelt aan als een warme deken
De
deken zelf voelt niets
Het
klinkt al muziek in mijn oren
Terwijl
mijn oren ‘stom’ zijn
Oogverblindend
mooi
Mooi
verblind vaak meer dan dat
Liefde
maakt blind
Wat
is blind zonder liefde?
Ik
houd van mensen
Houden
mensen van mij?
Ik
kan niet zonder slaap
Kan
slaap zonder mij?
Ik
ben een kindervriend
Zit
er in elke vriend een kind?
Ik
heb vaak confrontaties
Confronteren
ze mij ook?
Niets
is constanter dan de voortdurende verandering
De
voortdurende verandering hoeft niet constant te zijn
Als
ik iemand ontmoet
Ontmoet
die iemand mij dan ook?
Alles
wat gezegd is kan niet ongedaan worden gemaakt
Zijn
gedane zaken dan altijd onbesproken of onbespreekbaar?
Je
komt wel eens tot jezelf door inkeer
Is
inkeer dan per definitie tot jezelf komen?
Ik
kan het verlangen niet vasthouden
Ik
houd me vast aan het verlangen
Ó
Hans de Boers 19022006 – Herzien
27-11-2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten